 |
Het boom-manneke
|
Op mijn dagelijkse wandelingen met Chanelleke, stap ik soms onaandachtig en achteloos over boomwortels, die mijn pad kruisen, heen.
Ik heb wel 'iets' met knoesten, kronkels, structuren, en houtstructuren in het bijzonder.
Ik hou nu eenmaal van bomen, en ik leg ze heel veel en vaak vast met de camera.
Ik heb ook een heel aantal boomwortels gefotografeerd.
Ik had er eentje uit gepikt, afgedrukt.
Eens goed gekeken wat ik zag,
gewoon met de bedoeling die wortelknoest te schilderen, zoals hij was.
Maar, eerlijk gezegd, ik vond het resultaat maar nergens op lijken.
 |
De knoest - eerste laag
|
Oordeel zelf maar,
het trok echt op niks.
Schilderij dan maar aan de kant gezet,
er tijd over laten gaan,
weken gewacht.
Een beetje mistroostig geworden, omdat ik geen enkele voeling meer had met wat ik in gedachten had.
En op een dag zag ik heel onverwacht wat ik zocht.
Ik had mijn schilderij 90° gedraaid,
en het idee van een wortelknoest helemaal losgelaten.
Wat ik toen zag,
was iets helemaal anders,
ik zag plots een boom-manneke.
En het was alsof ik in de spiegel keek.
Ook hij zat na te denken, alsof hij zelf ook niet wist waar het allemaal naartoe zou leiden.
En zo leerde hij me de volgende wijze les:
het kan geen kwaad om eens een andere invalshoek te proberen,
om de dingen eens vanuit een ander perspectief te bekijken.
Want soms zitten we zo vastgeroest en vastgegroeid in onze eigen manier van denken en oordelen.
En ja,
dat is natuurlijk ook het lot van mij als kunstenaar,
in het proces van creëren,
ontmoet ik mezelf.
En uiteindelijk is niet het eindresultaat het belangrijkste,
maar wel het proces, die ertoe leidt.
Het is de weg, die ertoe doet.
#mypath
#myownstory
💚
