 |
 Betoverend |
Deze ochtend was ik vroeg uit de veren. Ik had al enkele dagen een prachtige zonsopgang opgemerkt, maar nooit mijn camera bij mij gehad.
Ik ben nogal verstrooid, de laatste tijd...
Door onverwachtse tegenslagen op mijn pad.
Mijn hangbuikzwijntje, den PJ, is twee weken geleden ingeslapen...
En ach, het is misschien slechts een beest...
het was niet moeders mooiste, maar hij was wel mijn dikke vriend...
Hem af moeten geven, heeft pijn gedaan.
Dat heeft een heel groot gat geslagen...
En dan komt twee dagen geleden het nieuws dat mijn rosse kater, den Boris, lymfeklierkanker heeft...
Dat komt ook hard aan...
Hoe dat verhaal verder gaat, weet ik niet.
Hij heeft deze morgen zijn pilletje, in een beetje crèmepaté gedraaid, netjes opgegeten...
Hier moet over worden nagedacht...
Over hoe het verder moet...
Wat nog oké is voor hem, en voor mij...
Ik kon dus echt wel wat mooie ochtendkleuren gebruiken om mijn gemoed en energie wat bij te spijkeren...Die overvloed aan kleuren en tinten werkt helend.
Bij mij toch...
Chanelleke, die altijd ongeduldig aan mijn arm staat te trekken, wanneer ik te lang foto's sta te trekken, had het blijkbaar ook begrepen. Ze heeft heel geduldig gewacht, tot ik genoeg foto's had... Dat moment kwam sneller dan ik had gehoopt, de batterij van mijn camera was niet genoeg opgeladen om heel veel te doen...
Maar het is wat het is hé...
Ik put kracht uit de ochtendkleuren.
Ik sta met mijn gezicht richting opgaande zon, en met mijn rug naar de ondergaande volle maan...
Meer moet dat niet zijn op deze dag.
Ik wens je een heel mooi paasweekend.
Geniet van elk moment.
Van elk nu-moment.
Dikke knuffel...
💛
