 |
Het is erover ! |
Dag
lieve lezer.
Er
is een uitnodiging in mijn bus gevallen voor een chic feest, met alles erop en
eraan.
De
genodigden, waarvan ik er dus eentje ben, pff, worden gevraagd zich opvallend
of opzichtig of indrukwekkend te kleden…
Asjemenou,
dacht ik zo… Help… Wat nu.
Ik
dacht eerst: een heks of zo…
Dat is toch redelijk imposant… en mysterieus en
zo.
Het
zou zelfs kunnen dat ik er eentje was in een vorig leven…
In
mijn tuin heb ik takken van mijn oude krulhazelaars verzameld,
ik heb ze
bekleed met roze stof, die ik gevonden heb in een antieken dekenkist op zolder.
Ik
was aangenaam verrast van daar ook een majestueuze jas en een mijter in te
vinden. De tinten waren perfect geschikt
voor het rozige kleurenpalet dat ik voor ogen had.
Lappen
stof van goudbrokaat… fantastisch gewoon, mijn hart sloeg op hol en ik begon me
als in een sprookje te voelen…
Hollend
van de trap naar beneden, versukkelde ik me bijna over mijn eigen voeten… de
armen en handen vol betoverend materiaal.
Zo
kwam het dat ik aan de slag ging…
Ik
naaide en haakte alsof mijn leven ervan af hing, ik was nu al in een andere
wereld beland, en dat feest, dat deed er allang niet meer toe.
Ik
zag mezelf zweven door het uitspansel op een berkenbezem, of helemaal getooid
toerde ik door wolken en luchten op een zwevend tapijt.
Ik
scheerde laag over weiden en stranden, en hoog over bergen en bossen…
Een
ongelooflijke reis was het… het tapijt landde zachtjes midden op mijn
graspleintje…
Ik
was helemaal herboren en vol energie.
Ik
was vervuld van dankbaarheid.
Ik
ben gelukkig, voelde ik in mijn hele zijn.
De
uitnodiging voor het verrassingsfeest heb ik nooit meer teruggevonden.
Is
ze er ooit wel geweest?
Wie weet… ‘I know nothing’…
Ik
zou zeggen: stap eens op je vliegend tapijt, wie weet waar het je brengt…
Fijne
dag nog.
💜
