donderdag 25 oktober 2018

Dag 29 Hoop


Parels van hoop




Soms zit ik een beetje vast in de dagdagelijkse dingen van het leven die mijn aandacht vragen.
Soms lijkt alles een sleur.
Soms is het alleen maar druk, druk, druk...
en is er geen ontkomen aan.

Het leven kan zo jachtig zijn, zo opgejaagd.
Het is een tijd van overprikkeling, van tΓ© veel.

De wereld en alles wat daarin gebeurt,
dingen die mensen mekaar aandoen,
dat doet me pijn en veel verdriet.

De lucht lijkt heel dreigend en vol beweging.
Dat maakt me wel een beetje bang.

Maar als ik dan midden in de hectiek stilval,
zie ik pareltjes van hoop,

Wanneer ik echt heel goed om me heen kijk, zie ik ze in overvloed.

Ik kan de hoop zien.
Echt waar.
Hoop is heel nabij.

Ik snel naar buiten,
om de pareltjes van hoop te verzamelen,
om te geven aan iedereen die de hoop soms verliest.


Ik ben dankbaar voor het intuΓ―tieve en diepe besef dat alles wel goed komt.

πŸ’š



4 opmerkingen:

  1. Prachtig en heel fijn om dit weer te mogen lezen!
    Ga jou proberen te volgen om de hoop erin te houden!
    πŸ˜˜πŸ‘πŸ‘πŸ‘πŸ‘ŒπŸ‘ŒπŸ‘Œ

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel. Ik weet wel niet wie je bent. Maar ik vind het een fijne reactie.

      Verwijderen
  2. DAnk je wel Claudine voor al je mooie verhalen. Ik geniet en herken.....

    BeantwoordenVerwijderen

Redding nabij

Onbeholpen Chanelleke was alweer de reddende engel. Met haar aanhoudende geblaf trok ze mijn aandacht. Ik vond een vogeltje. Ik w...