Kleurrijk |
Het is vreemd genoeg toch nog een productieve dag geworden.
Zomaar,
zonder nadenken, of toch bijna, kliederen met verf, en een brayer…
Hoe
heet dat ding in het Nederlands… een linoroller, denk ik.
Heel
leuk is het om achtergronden te creëren, om dan later op verder te werken…
Ik
heb er al een hele hoop…
Want
eenmaal ik eraan begin, ben ik moeilijk te stoppen.
Er
kruipt natuurlijk wel wat verf in, en ik krijg er behoorlijk vuile vingers van…
Dat
is net het leuke eraan…
Er
is ook geen voorafgaandelijk idee.
Er
is geen plan.
Dat
zijn de meest creatieve momenten.
Omdat
het gaat om ‘gewoon doen’.
Er
komt geen denken aan te pas.
Ook
die gekke innerlijke criticus wordt er stil van.
Hij
houdt even op met oordelend en ander commentaar te geven.
Zo
is het goed.
Zo
kan ik zelf even doen wat ik wil.
Zonder
richting.
Zonder
vooraf vastgelegde structuur…
Gewoon.
Zo
zouden er meer dagen moeten zijn.
Dagen
waarop gewoon ‘zijn’ al meer dan genoeg is.
Dagen
zonder vragen.
Dagen
zonder denken.
Dagen
zonder moeten.
Gewoon.
Ik
wens je een doodgewone dag toe.
Eentje
waarop je jezelf kan zijn.
Eentje
zonder druk.
Niks
speciaals dus, of misschien net wel.
💛
...Ik ben er al terug...een bezige bij ben jij...als ik deze 'gewoon doen werken' zie blijf ik blij verrast...wat heb jij een zee van talenten, waar je ons dag na dag laat van meegenieten...Bedankt om gewoon zo maar te delen! Dat er nog vele van die extra gewone dagen mogen volgen, ik gun je ze van harte. Phil
BeantwoordenVerwijderenDag Claudine. Echt genieten is dat; jouw kunst te mogen delen! De mentale knop even op ‘off’ zetten. Heb daar ook zoveel deugd van. Bedankt om er mij te laten herinneren dat gewoon doen veel waard is!❤️Neste
BeantwoordenVerwijderen