 |
Metaalmoeheid |
Als
ik nu eens was geboren in de 14e of de 15e eeuw…
Hoe
zou dat geweest zijn?
Ik
zou misschien een maliënkolder hebben moeten dragen.
Of
met een onhandig en onherbergzaam harnas hebben moeten rondlopen.
Daarmee,
gezeten op een volbloed paard, een vijand bevechten.
Ik,
met mijn grote fantasie, verplaats me in mijn teletijdmachine naar het heden.
Kleine
sprong van 6 eeuwen ver…
Stel
dat ik hier in mijn dorp rondloop in een metalen harnas, als enige…
Ik
zou niet weten welke vijand ik moet bestrijden.
Ik
beweeg me met blikkerige, lompe passen door de straten.
Ik
zou de indruk hebben dat ik niet opval…
Niemand
ziet wie ik ben…
Ik
ben helemaal diep verstopt in het metaal…
Hoe
onhandig ook, het beschermt me wel…
Er
kan niks binnen.
Maar
ook amper iets buiten.
Door
de spleten in de helm kan ik net nog zien waar ik loop.
Ik
kan amper ademen.
En
het geklepper van metaal op metaal wordt stilaan iets heel ambetants.
Men
hoort me komen van ver…
Het
is een eenzame tocht…
Na
een dagje rondlopen in dit spookachtig gedrocht… raak ik het beu.
Ik
ben het moe…
Zelfs
een plasje doen of eten… echt een gesukkel…
Ik
stap dan maar terug naar huis.
Wellicht
beland ik ergens met een foto als curiositeit, of gekke mens op sociale media.
Wie
weet…
Ik
ben na een dag behoorlijk metaalmoe.
Ik
ga een beetje rusten en bekomen.
En
dankbaar zijn dat ik niet 6 eeuwen vroeger geboren ben…
Leven
in het nu.
Dat
is de kunst.
Fijne
dag nog.
In deze tijd...
💛
Dag Claudine, moet daar nog veel aan werken om in het nu te leven. Is wel de moeite waard. Soms (veelal), slaagt mn verleden erin zich op te dringen om zo mn toekomst te willen bepalen. Maar we komen er wel! Knuffel, neste
BeantwoordenVerwijderenDa’s zeker, Neste... soms met vallen en opstaan... maar het lukt wel... knuffel terug ❤️
VerwijderenHallo, ik heb gehoord dat Boris er niet meer is...hij heeft de strijd niet kunnen overwinnen, dat doet pijn...je hebt alles gedaan om hem te helpen...het heeft niet mogen baten...ik voel zeker mee in je verdriet en je vele verliezen de laatste tijd...het wordt moeilijk om al dit verlies te verwerken...ik deel in je verdriet...dierenliefde overtreft veel...daar kan ik over meespreken...zeer genegen ik denk aan jou. Phil
Verwijderen