Dag 206 Alfabet

Kleine lettertjes

In onze groep van creatief schrijven, kregen we de opdracht om aan de slag te gaan met het alfabet.

Iedere letter, in volgorde, de beginletter van een zin.

Het leidde tot verrassende resultaten.

Hier volgt mijn ‘verhaaltje’…

Als ik mij ’s ochtends vroeg uitrek in bed, zie ik Chanelleke kijken.

Beesteke toch, ben jij al wakker?

Charmeurke, zie je zitten kwispelen.

Dan er maar een gedacht van maken en opstaan.

Eerst koffie zetten, daarna komt de rest vanzelf wel.

Fantastisch is het hoe het zonlicht nu al de gordijnen beroert.

Gelukkig heb ik een hele dag om van alles te doen.

Hoe zou het met Charlotje zijn en met Aurélia?

Ik struikel bijna over Oscarke, die zorgeloos ligt te rollebollen en om zijn brokjes smeekt.

Je bent een grote sloeber en ben je alweer gegroeid? Jongen toch…

Kom Nelleke, kuis je tenen maar uit, we gaan wandelen.

Laat ons vandaag maar de grote toer doen.

Magisch schijnt de zon door een lichte nevel over de velden.

Nog even, dan gaan we op het bankje bij het water zitten.

Ooit was dit plekje mijn speelterrein.

Potverdorie, wat lijkt dat al lang geleden.

Quasi alles herinner ik me van toen.

Rennen en ravotten zonder zorgen en zonder enig idee van tijd.

Sprinkhanen vangen en kikkers najagen.

Toen waren die er nog in overvloed.

Uiterlijk ben ik veranderd, Nelleke…

Vanbinnen zit nog steeds dat kleine speelse meisje van toen.

Wijsheid groeit met de jaren, zucht ik, als troost naar mezelf toe.

Xxx… Kusje, kusje, kusje… naar de vogeltjes, de grassprietjes… en op Nellekes neusje.

Yes! Ze hebben het gehoord, hoe diep dankbaar ik ben omdat ze er zijn…

Zijn we weg nu Nelleke… eens zien of Oscarke ’t kot nog niet heeft afgebroken.

Fijne dag nog…

Misschien ook eens proberen?

Dikke knuffel

💜