Dag 138 Verbazing

Amai

Ik ben op uitstap geweest.

Eerlijk gezegd,
ik vond het weer een beetje tegenvallen.

Dat is echt een groot minpunt geweest, voor de rest was alles ok.

Een beetje teleurgesteld stak ik de sleutel in het slot van mijn voordeur.

Ik veegde mijn voeten aan de mat.

Mijn ogen zweefden van de grond naar het plafond
en bleven ergens in het midden,
net boven de oude lambrisering hangen.

Mijn curieuze neus groeide op slag
en mijn mond viel lichtelijk open van verbazing.

Iemand had zich toegang verschaft tot mijn huis,
maar had toch geen slechte bedoelingen gehad.

Aan de muur hingen schilderijtjes in gouden kadertjes.

Allemaal samen toonden ze me blauwe luchten,
in velerlei tinten blauw.

Het was een fantastisch gezicht.

Mijn dipje omtrent het slechte weer, dat ik had gehad,
verdween op slag.

Ach, het had niets te betekenen,
waar had ik toch mijn energie aan verloren.

Ik vond mijn dag ineens een heel stuk mooier.

Het grijze was voorbij.

Een nieuwe wereld ging weer open.

Er hing duidelijk beterschap in de lucht.

Ik wens je een allerbeste dag.

💜