Dag 130 Big Brother

Kijk, kijk, kijk

Het is me nogal wat.

Facebook die alles over ons weet en bijhoudt,
die bijna weet waar we naartoe willen,
nog voor we het zelf hebben bedacht.

Met Google zelf is het vast heus niet beter gesteld.

Waar gaat dat naartoe?

Waar eindigt dit?

Nergens.

Dit stopt nooit meer, vrees ik.

Big Brother zit op onze schouder.

Privacy… leggen ze vast in regels en andere reglementen,
maar het is een verloren goed.

Misschien als ik ergens diep in een onontgonnen bos of zo ga zitten…
geïsoleerd… niet verbonden… is dat dan privacy?

Ik vrees van niet.

Of ik moet heel erg zelfbedruipend zijn en absoluut niets meer nodig hebben uit de ‘echte wereld’.

Niet verbonden, nee, dat mag ook niet contactarm en wereldvreemd zijn natuurlijk.

Iedereen heeft de mond vol van privacy.

Het is een hoge nood.

Een prioritaire urgentie.

Iedereen wil het.

Niemand krijgt het nog terug.

Wie had dat ooit gedacht?

Iets wat eerst vanzelfsprekend is, is in sneltreinvaart plots weg,
alsof het er nooit is geweest.

Het is bedroevend.

Maar ‘the point of no return’, daar zitten we met z’n allen ver voorbij.

Over en uit is het.

Pfff.
Kijk uit voor 'grote broer' en geniet van je zondag.

 

💚