Dag 131 Twee werelden

Keusjes

Het gebeurt vaak dat ik een keuze moet maken.

Kleine keuzes over wat ik tussen mijn boterham wil ’s ochtends:

choco of confituur.

Zal ik mijn bottekes aantrekken of mijn platte schoenen?

Grote keuzes van levensbelang en bepalend voor wat kan komen, of niet.

Over welke richting mijn pad verder kan lopen.

Soms geeft dat onzekerheid en twijfelzucht,
en ben ik niet in staat beslissingen te nemen.

En wil ik dat moment het liefst wat uitstellen,
omdat het probleem zich misschien wel vanzelf oplost.

Bij het afwegen wat te doen valt,
lijkt het alsof ik op het ene been in de ene wereld en met het andere been in een andere wereld sta.

Ik kan dan wel een beetje heen en weer huppelen,
proberen voeling te krijgen met wat het is,
tasten naar vaste grond onder mijn voeten.

Maar dikwijls brengt zelfs dat geen aarde aan de dijk.

Dat kan me behoorlijk nerveus maken,
me slapeloze nachten bezorgen,
tot ik de knoop doorhak,
en echt ga voor mijn keuze.

Dan is het kwestie van niet meer achterom te kijken en ambetant te worden van wat ik misschien wel heb laten liggen.

Mijmeren en speculeren over wat had kunnen zijn,
ja, het is menselijk, maar het helpt niet echt.

Ik moet vooruit hé…

Al is het voetje voor voetje,
stapje per stapje…
verder gaan.

Veel succes met je keuzes vandaag.

💙