 |
Van rups naar vlinder |
Deze vraag klinkt vreemd,
nu de zomer achter me ligt,
of toch bijna.
Het komt misschien doordat ik
heel erg lang een rups was,
dat ik begon te twijfelen.
Rups,
was een vertrouwde toestand,
maar ik dacht dat er meer mogelijk moest zijn
dan als een soort accordeon
over bladeren te sukkelen.
Het gebeurde ook,
moet ik eerlijk toegeven,
dat ik me wel eens ergerde
aan de kleurrijke vlinders die ik zag fladderen
en over me heen vliegen,
alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.
Ik was jaloers.
Ik moet het toegeven.
Jaloers.
Ongelooflijk,
gezien de mildheid
waarmee ik toch alles bekeek.
De vraag drong zich weer op:
een vlinder worden,
hoe gaat dat dan?
Ik had geen flauw idee.
Maar op een dag ontwaakte ik.
De nacht had me vleugels geschonken.
Hoe mooi waren ze...
om jaloers op te zijn toch?
En ik twijfelde geen moment.
Ik sloeg ze dapper uit,
en ik vloog de wijde wereld in.
Dat heet dan geluk.
Dat heet dan vrijheid.
Gewoon fantastisch is het...
Houden zo...
💚
Wat een prachtig verhaaltje is dit !
BeantwoordenVerwijderendankjewel
Verwijderen