Dag 141 Gloeiend

Helaba

Hallo?
Ben je daar?
Jij ook?
Zijn we echt?
Of zijn we een verre herinnering?
Ik kan het niet zo goed zien in deze rode gloed.
Al goed dat we een beetje licht geven,
anders zouden we mekaar niet eens vinden.
Weet je waar we zitten?
Nee.
Niet direct.
Nee, ik kan het niet precies zeggen.
Weet jij het?
We zitten op een bedje van plantjes- en bloemenknipsels...
Iemand heeft dat vast voor ons bijgehouden,
als een eerbetoon aan al die bloemekes
die we mekaar hebben geschonken,
rond deze tijd van het jaar.
Weet je nog?
Zullen we die traditie gewoon in ere houden?
Gewoon mekaar graag zien.
Blijven houden van de liefde en van mekaar.
Nee, dan kan het niet kapot,
wat er ook gebeurt.
Ik vind het goed zo.
We houden het bedje en de gloed warm.
Niet alleen vandaag.
Voor eeuwig en altijd.
Wat denk je?
En voor wie alleen zichzelf heeft vandaag...
hou van jezelf.
Wees lief voor jezelf...
Voor eeuwig en altijd.
Wat denk je?

💗