Dag 193 Pad

Zijn

Een pad tekent zich een weg door het landschap.

Bloemen en planten hebben plaats gemaakt om het de ruimte te geven.

Een pad is maar echt een pad van zodra het bewandeld wordt.

Dan is het een weg die iemand kan belopen.

Iemand die vol gedachten, door zijn stappen, zijn hoofd wil leeg maken.

Of iemand met een leeg hoofd die een weg zoekt.

Wie zal het zeggen.

Een pad wacht geduldig af.

Meer kan het niet doen.

Een pad ‘is’.

Een pad is niet zoals wij.

Want wij kunnen zowel hebben als zijn.

Een pad heeft niks.

Het bezit niks.

Het verlangt niks.

Het wacht gewoon.

Het ligt.

Het draagt wat komt.

Het steunt de voeten die lopen op hun eigen ritme…

Dat is zijn kracht.

Dat is zijn opdracht.

Het laat zijn wat is.

Fijne dag nog op het pad dat je draagt…

 

💙