zaterdag 6 juli 2019

Dag 195 Wolkjes


Aaibaar



Geweldig is het.
Zie ze schuiven…
Helder witte wolkenplukken op hun zwerftocht door het blauwe hemelruim.
Ik kan ze bijna aanraken met mijn vingertoppen.
Ik kan voelen hoe fragiel en tegelijk krachtig ze zijn.
Ik zie.
Ik kijk, met de ogen van een kind.
Dat ben ik toch nog, zucht ik…
Ik ga lekker languit op mijn rug op de grassprietjes liggen.
Chanelleke nestelt zich in alle rust tussen mijn voeten.
Haar staart kriebelt aan mijn tenen.
Ze kijkt omhoog.
Zou ze ook zien wat ik zie, vraag ik me af.
Misschien wel.
Kijk daar, een ijsbeer… zie je het?
Een dolfijn…
Een geisha…
Ik zie hele continenten in één oogopslag…
Plots zijn ze weer weg.
Er schuiven andere werelden voorbij…
Ik ben op reis in wolkenland.
Hoe fantastisch is dit.
Heerlijk om mijn batterijen op te laden.
Inspirerend.
Mijn creativiteit wordt aangezwengeld door wolkensluiers.
Gewoon eventjes de tijd nemen en genieten.
Laten komen wat komt.
Ik voel me alweer een koning te rijk.
Dag lieve lezer…
Geniet van jouw wolkjes…

💙


2 opmerkingen:

  1. Hallo kunstenares...zoiets lezen en zo'n kunstwerk mogen bewonderen brengt mij echt in de wolken! Bedankt voor de prachtige fantasie en nog veel succes op je reis! Ik zie je hier zo voorbij schuiven als een koning op je 'roze wolk'. De max! Groeten Phil.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ah ja, als ik mijn zonnebril opzet kleuren ze roze... da’s een extra dimensie...

      Verwijderen

Redding nabij

Onbeholpen Chanelleke was alweer de reddende engel. Met haar aanhoudende geblaf trok ze mijn aandacht. Ik vond een vogeltje. Ik w...