Dag 50 Ons eigen verhaal

Collage van het leven

Ik draag verhalen met me mee, die soms zo verbrokkeld,
verscheurd en halfvergeten zijn,
of die diep zijn weggestopt,
wie zal 't zeggen?

We zijn soms afkerig van ons eigen verhaal,
het zijn oude koeien, 
die verdronken zijn in een diepe gracht.

Of soms eindigen de verhalen onder de mat,
waar ze verder plat getrappeld worden.

Andere verhalen tooien die altijd blauwe luchten
in onze herinneringen,
als felgekleurde ballonnen,
waar we kunnen blijven naar kijken.
Daar kunnen we steeds opnieuw over vertellen.

We zijn een mengelmoes van woorden en letters,
een smeltkroes waarin een leven zich ontvouwt en vormt.

Sommigen hebben geen woorden,
hebben geen taal,
hebben alleen een stil verhaal,
dat nooit kan gehoord worden.

En toch,
is ieder mens
een verhalenverteller.

💚