maandag 17 december 2018

Dag 82 Ritme

Onverwacht


Alles en iedereen in deze schepping heeft zijn ritme.
Een eigen tempo.
Soms traag.
Soms snel.
Soms bijna niets.
Ook bij het tekenen is het sturend.
Als ik het in stilte volg,
zonder het te storen,
me bijna blindelings laat leiden,
op het ritme van een onhoorbare muziek,
die diep in mij klinkt,
voel ik hoe een vorm ontstaat,
en een beeld creëert.
Met slechts enkele bewegingen van mijn dansende hand
over het papier groeit iets,
wat er even daarvoor niet was.
Er was niet de intentie om deze vrouw 
tevoorschijn te laten komen.
Maar ze zocht een weg,
om zich te tonen.
Om zichtbaar te worden,
vanuit een wirwar van lijnen.
Misschien ben ik het zelf,
wil mijn gezicht
de wereld aankijken,
ik weet het niet.
Het is een onbewust gebeuren,
waar ik zelf weinig meer kan doen
dan te volgen wat komt,
en wat zich aandient.
Het is een spiegeling,
een rimpeling op het water,
een melodie
die verstilling vraagt.
Alles heeft zijn ritme.

💙

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Redding nabij

Onbeholpen Chanelleke was alweer de reddende engel. Met haar aanhoudende geblaf trok ze mijn aandacht. Ik vond een vogeltje. Ik w...