maandag 11 maart 2019

Dag 161 Samen dromen

Zie je 't?


Lieve jongeman, 
kan je mij vertellen wat je ziet in de wolken die voorbij drijven?
Kijk goed, want ze zijn heel snel weer weg.
Wolkenverhalen en wolkenbeelden zijn ijl en vluchtig,
maar heel erg waardevol.
Ik ga zelf niet kijken,
ik wil door jouw ogen zien, hoe en wat jij ziet.
Ga maar tegen me aan leunen,
zodat je stevig staat met je ruime en nog ongeschonden blik.
Het is een wondere wereld,
dat grote uitspansel boven ons, 
zie je dat?
Dikke wollige wolken hebben duizenden vormen,
hebben duizenden kleuren... 
Geen enkele is helemaal wit...
Wat zie je?
Wil je het me vertellen?
Ik ben nieuwsgierig...

Ik zie een hond, met grote oren en een lange pluizige staart...
Ik zie een reus die voorbij gehold wordt door een grote smurf.
Ik zie een draak die witte plukken spuwt.
Ik zie een tijger en een grote dikke vis.
Ik zie sprookjes in de lucht.
Is dat normaal...

Ach, jongen, natuurlijk... het is gewoon een heerlijke ontdekkingsreis...
Je hebt goede ogen, je ziet verhalen in de lucht, die niet bestonden...
Je bent rijk jongeman...
Vergeet dat nooit...
Als je groot bent, en oud, vergeet dan niet naar de wolken te kijken...
Die kunnen je helpen, als je 't even niet meer weet.
Dat is wat ik doe... 
Kijk maar rustig verder.
Ik luister graag met jouw ogen.
Dankjewel.

💜

2 opmerkingen:

  1. Als die jonge man zit ik nu naar buiten te turen wat de wolken mij willen laten zien...ik zie heel veel wolken in alle tinten grijs met hier en daar toch blauwe vlekjes ...ik zie iemand die door de wind naar die blauwe waters gedreven wordt...zou hij dan toch in die waterplas verdwenen zijn tussen al die bruisende golven ???...vroeger, veel vroeger speelden wij soms met ons mama in de vakanties ook van die spelletjes, op die manier kon ze ons bezig houden terwijl zij haar huiselijke taken verder zette.... onmiddellijk vertoef ik weer in die huiselijke sfeer van toen, gezelligheid, warmte, samenhorigheid, inspiratie, discussie...ik word er stil van... Mama had veel bewondering voor die 'hemel' zoals zij dat wonderlijke uitspansel benoemde...zou zij daar nu zijn...achter die wolken...in haar hemel?
    Dat kan niet anders, gezien ze al een ENGEL op aarde was...
    Hoever een 'wolkje' mij heeft kunnen meenemen, van die mooie kindertijd naar mijn lieve moeder!...'Ik weet het even niet'... Bedankt creatieve gids en een mooie dag nog. Phil

    BeantwoordenVerwijderen

Redding nabij

Onbeholpen Chanelleke was alweer de reddende engel. Met haar aanhoudende geblaf trok ze mijn aandacht. Ik vond een vogeltje. Ik w...