zaterdag 16 maart 2019

Dag 163 Kraaien

Gevaar


Zwarte vogels, of het nu raven zijn, kraaien, kauwen...
ze hebben een kwalijke reputatie...

Ze zouden verband houden met slecht nieuws, met onheil, of zelfs met de dood...
Misschien is dat door hun zwarte veren zo gekomen...
Zijn ze slecht, omdat ze zo donker zijn...
Is het enkel bijgeloof?
Ik weet het niet.
Ik denk dat ook zij, net als al wat leeft, een eigen cultuur, een eigen taal,
en eigen omgangsvormen hebben met elkaar...
In iedere samenleving zitten durvers, meelopers, risiconemers, avonturiers...
Kauwen zijn hier talrijk aanwezig.
Ze zitten op de uitkijk op schouwen...
Ze waarschuwen elkaar met hun gekrijs, wanneer er gevaar dreigt.
Zo sociaal zijn ze wel.
Ze verdedigen de groep.
Maar nu zit er een avonturierke in de tuin.
Hij heeft in zijn blikveld iets roods ontdekt, 
wat door iemand achteloos op het grasveld lijkt achtergelaten.
Hij is nieuwsgierig en maakt zich in een duikvlucht klaar om te bekijken wat er ligt.
Hij wil het ook wel graag meenemen in zijn nest in de grote oude schouw...
Maar zijn soortgenoten zijn niet zo happig op het ding,
hebben liever niet zo'n onbekend tuig in huis.
Zij vliegen alvast weg, om een veilige afstand te creëren...
De durver remt, door hun gekrijs, zijn duikvlucht af, 
zoekt een andere richting in zijn vlucht,
en kan net op tijd weer aansluiten bij de groep.
Beetje teleurgesteld is hij wel,
maar ook opgelucht...
Het is vast veiliger samen dan alleen.

De rode bol waait weg in de wind...
De ballon is ergens van een hek gerukt.
Hij was voor mensen bedoeld die iets te vieren hadden, niet voor de kauwen...
Elk zijn ding.
Elk zijn wereld...

💚

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Redding nabij

Onbeholpen Chanelleke was alweer de reddende engel. Met haar aanhoudende geblaf trok ze mijn aandacht. Ik vond een vogeltje. Ik w...