vrijdag 15 maart 2019

Dag 162 Kliederdag

Kleurrijk



Het is vreemd genoeg toch nog een productieve dag geworden.

Zomaar, zonder nadenken, of toch bijna, kliederen met verf, en een brayer…
Hoe heet dat ding in het Nederlands… een linoroller, denk ik.
Heel leuk is het om achtergronden te creëren, om dan later op verder te werken…

Ik heb er al een hele hoop…
Want eenmaal ik eraan begin, ben ik moeilijk te stoppen.
Er kruipt natuurlijk wel wat verf in, en ik krijg er behoorlijk vuile vingers van…



Dat is net het leuke eraan…
Er is ook geen voorafgaandelijk idee.
Er is geen plan.

Dat zijn de meest creatieve momenten.
Omdat het gaat om ‘gewoon doen’.
Er komt geen denken aan te pas.

Zalig om dat ‘denk-ikje’ even het zwijgen op te leggen.
Ook die gekke innerlijke criticus wordt er stil van.
Hij houdt even op met oordelend en ander commentaar te geven.
Zo is het goed.
Zo kan ik zelf even doen wat ik wil.
Zonder richting.
Zonder vooraf vastgelegde structuur…
Gewoon.

Zo zouden er meer dagen moeten zijn.
Dagen waarop gewoon ‘zijn’ al meer dan genoeg is.
Dagen zonder vragen.
Dagen zonder denken.
Dagen zonder moeten.
Gewoon.

Ik wens je een doodgewone dag toe.
Eentje waarop je jezelf kan zijn.
Eentje zonder druk.
Niks speciaals dus, of misschien net wel.

💛

2 opmerkingen:

  1. ...Ik ben er al terug...een bezige bij ben jij...als ik deze 'gewoon doen werken' zie blijf ik blij verrast...wat heb jij een zee van talenten, waar je ons dag na dag laat van meegenieten...Bedankt om gewoon zo maar te delen! Dat er nog vele van die extra gewone dagen mogen volgen, ik gun je ze van harte. Phil

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Claudine. Echt genieten is dat; jouw kunst te mogen delen! De mentale knop even op ‘off’ zetten. Heb daar ook zoveel deugd van. Bedankt om er mij te laten herinneren dat gewoon doen veel waard is!❤️Neste

    BeantwoordenVerwijderen

Redding nabij

Onbeholpen Chanelleke was alweer de reddende engel. Met haar aanhoudende geblaf trok ze mijn aandacht. Ik vond een vogeltje. Ik w...