vrijdag 19 juli 2019

Dag 208 Golven

Pootje baden



Ik ging een eindje lopen langs een rustig kabbelend beekje.
Oh, wat was het warm. De kleintjes aan mijn hand kregen het een beetje lastig.
Ik doopte een voet in het water, dat door de zachte stroming heel erg verkoelend was.
Het was er niet diep.
Er waren geen vreemde mensen in de buurt.
De kust was veilig.
Ik spoorde de kleintjes aan hun schoentjes en sokjes uit te trekken en samen met mij even in het water te spelen. Al gauw hadden ze de tijd van hun leven. Spetteren, lachen, kommetjes water scheppen met hun handjes… Mooi om te zien…
Maar ik hoorde gerommel in de verte… Een geluid dat ook wel snel dichterbij leek te komen… Het was verontrustend.
Ik ritste mijn picknick mand van de kant, de lekkere broodjes vlogen ver het gras op de oever in.
In één vliegensvlugge beweging dropte ik de kleintjes in het mandje, kromde mijn rug…
Hoog op mijn heiligenbeen, wat voor mij toch een sacrale plek is, zouden ze vast wel veilig en geborgen zijn, meende ik.
Het water kwam, het leek wel het hele landschap te overspoelen met breedvoerige golven en bewegingen. Ik deinde mee, in de hoop rechtop te blijven.
Ik moest vertrouwen hebben in mezelf.
Ik moest vertrouwen hebben in het water.
Ik moest in mezelf geloven, en in het kunnen behouden van mijn evenwicht.
Ik kan dit aan.
Hoe woelig ook… ik kan dit…
Heus wel.
De kleintjes genoten van de wiebelende bewegingen en gierden van de pret, zich van geen enkel gevaar bewust.
Ook niet toen ik door kreeg dat we ons ergens in het midden van een immense oceaan bevonden.
Een steek van paniek kwam opzetten.
Maar ook voelde ik een tegenbeweging vol rust.
Ik werd kalm in volle onrust.
De weidse zee opende zich, alles werd stil.
Ik stond weer veilig op het droge.
Ik kon verder.
Misschien had ik me bezorgd gemaakt over iets in mezelf, en had dit me meegesleurd in een vreemde chaotische storm…
Ik weet het niet.
Het is nu stil.
Het is goed.
Het is goed zoals het is.
Voor wie even het evenwicht verliest, vertrouw op jezelf… Het komt vast weer goed.
Fijne dag nog…

💚

2 opmerkingen:

  1. Dag Claudine, ik ken de chaos en wat dat teweeg brengt...ik probeer dan niet te vechten met de golven, maar er me aan over te geven...go with the flow...wel lastig om doen. Zelfvertrouwen...wat is dat?🙉.
    Knuffel, Neste

    BeantwoordenVerwijderen

Redding nabij

Onbeholpen Chanelleke was alweer de reddende engel. Met haar aanhoudende geblaf trok ze mijn aandacht. Ik vond een vogeltje. Ik w...