Dag 5 Durven beginnen

Ik loop al enkele dagen met flarden van een lied in mijn hoofd.

Stukken van zinnen, die ik niet echt aan elkaar kon breien.

Maar deze ochtend zag ik het, wist ik het, had ik het woord 'unwritten' helder voor de geest staan.

Dus even googelen 
en dat is het. 
Dankjewel Google...

Het zijn woorden uit een tekst die heel toepasselijk is.

Voor iedereen met koudwatervrees.

Voor iedereen die aan iets wil beginnen. 

Schrijvers kijken aanvankelijk naar een wit blad, of een wit scherm, zoals ik bij deze blog.
Schilders staan voor een wit blad, of een leeg canvas...
Of een kok, die een menu nog moet invullen.

Misschien niet helemaal hetzelfde, maar er zijn gelijkenissen, raakpunten.

Iedereen kan twijfel hebben, onzekerheid, 
of een luide innerlijke stem die beweert dat wat je wil gaan doen toch geen zoden aan de dijk brengt. 

Dat leidt op zijn beurt dan ook vaak tot uitstelgedrag.

En daar komen we helemaal niet mee vooruit.
Het kan aardig afschrikken.

Ik laat me vandaag niet van de wijs brengen.
Ik word sterker elke dag... dat wil ik zo graag geloven.
Ik ga beginnen zie...
weg met de twijfel en het ter plaatse trappelen.

Ik vlieg er in.

💚

'Staring at the blank page before you

Open up the dirty window

Let the sun illuminate the words that you could not find

Reaching for something in the distance

So close you can almost taste it

Release your inhibitions

Feel the rain on your skin

No one else can feel it for you

Only you can let it in

No one else, no one else

Can speak the words on your lips

Drench yourself in words unspoken

Live your life with arms wide open

Today is where your book begins

The rest is still unwritten'

Deze tekst komt uit het lied
'Unwritten' van Natasha Bedingfield.