 |
Het canvas |
Elke dag zit ik voor het weefgetouw van mijn leven,
en spin ik verder met de rode draad.
De draad die richting geeft,
en toont wat was,
en niet weet wat komt.
Het gespin en geweef gaan soms vanzelf.
Dikke draden tonen kracht
en onoverwinnelijkheid.
Op andere dagen
is de draad niets meer dan fijn rag,
en hoe broos en kwetsbaar hij dan ook is,
hij breekt net niet.
Plots knapt hij toch
en lijkt het canvas
voor altijd onaf.
Dan probeer ik
behendig
de eindjes aan elkaar te knopen,
met een onzichtbaar strikje,
en kan ik toch weer herbeginnen
met goede moed.
Al laat zo'n breuk altijd een spoor na.
Ik ben geboren om te weven,
om te spinnen,
om het canvas vorm te geven,
met of zonder breuklijnen,
dat is de drijfveer in mijn leven.
Ieder mens weeft zijn canvas,
hoe klein
of hoe groot
het ook wordt.
Ik spin duchtig verder.
Jij toch ook?
💚
Geen opmerkingen:
Een reactie posten