Dag 74 Zachtheid in haar blik

Verwondering

Er is iets zachts in haar blik gekomen.
Waar vroeger droefenis verborgen zat,
zit nu liefdevol begrip.
Voor haarzelf,
en voor anderen.
Het is wonderbaarlijk
hoe het leven haar heeft veranderd.
Hoe is ze toch
stapje voor stapje,
voetje voor voetje,
van de duisternis
naar het licht gekomen.
Daar bestaan geen duidelijke recepten voor
die men maar naar de letter moet volgen.
Dat is een proces 
van veel vallen,
en van telkens weer opstaan,
van overeind krabbelen.
Het is een kwestie 
van nooit het geloof in de eigen kracht te verliezen,
en te blijven hopen.
Niets komt vanzelf goed.
Niets is voor niets.
Moed houden.
Doorgaan.
En niet opgeven...
Ik denk dat het zoiets is.
Maar de verwondering
over wat kan
is er.
Stapje voor stapje.
Voetje voor voetje.

💚