maandag 10 december 2018

Dag 75 Geduld

Me niet opjagen...


Het is waarschijnlijk de tijd van het jaar...
nervositeit
opgezweept door een stormachtige wind...
dat geeft een ongemakkelijk gevoel.
Ik ben vlugger uit mijn lood geslagen dan anders...
Ik heb daar geen verklaring voor.
Het zou kunnen dat ik hoog gevoelig ben of zo,
da's een trend...
Maar ik weet het niet.
Ik verwacht ook wel nieuws,
groot nieuws,
dat kan er elke dag wel aan zitten komen...
Ik ben niet gemaakt om geduldig af te wachten.
En toch zal het moeten.
Wat komt,
dat komt,
en dat komt niet sneller
omdat ik dat zo wil.
Goede dingen hebben tijd nodig.
Dat is zo.
Dat heb ik uit ervaring.
En voilà,
hier zit ik dan,
in mijn zetel,
me voornemend geduldig te zijn,
de tijd zijn werk te laten doen,
en te wachten.
Ik kan niet anders.
Dat is het lot.
Dat is het leven.
Ook op een winderige dag.

💚



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Redding nabij

Onbeholpen Chanelleke was alweer de reddende engel. Met haar aanhoudende geblaf trok ze mijn aandacht. Ik vond een vogeltje. Ik w...