 |
Licht |
De tijden zijn druk.
De dagen en nachten zijn donker.
Dat wil wel eens op mijn gemoed werken.
Het gebeurt dan wel,
dat ik 's nachts mijn bed uit kom,
en die duistere nacht even in de ogen kijk.
Wat vertelt het donker me?
Er zitten diepe verhalen in het kleurloze zwart.
En dan sta ik daar om me heen te kijken,
in mijn pyjama en roze peignoir,
op sloefen die de vochtige kilte van het natte gras
voelbaar maken in mijn botten.
Ik kijk,
en kijk...
tot ik licht zie.
Want wie het duisterste donker niet kent,
ziet ook nooit het helderste licht.
Kerst is het feest van het licht.
Weten we nog wel, hoe dat precies zat?
Het zijn voor velen verwarrende tijden.
Niet gemakkelijk voor velen onder ons.
Er wordt nog al eens gezegd:
ik hoop dat het snel voorbij is,
dat alles weer 'gewoon' en 'normaal' is...
Een beetje de stilte opzoeken,
wil ook wel eens helpen, om wat rust te vinden in mezelf.
Om het licht te verwelkomen,
en het door te geven,
aan wie het zelf niet vindt.
Hier,
alsjeblief...
een lichtje van hoop.
Namasté.
Het is van ganser harte gegeven...
Geef het door,
als je kan...
💖
Dag Claudine, ik geef het al zeker aan jou terug en zal het laten stromen naar vele zielen, zonder uitzondering. Dus naar iedereen. Echt prachtig. Had gisteren en eergisteren ook gereageerd maar om ongekende redenen mislukt. Knuffel. Neste
BeantwoordenVerwijderenDankjewel. Knuffel terug. ❤️
VerwijderenDank je voor het lichtje! ik geef het door aan Hans. x Trees
VerwijderenClaudine , ondanks dat zwart zo kleurloos lijkt kan ik uit eigen ervaring vertellen dat er toch wel veel tinten zwart bestaan.
BeantwoordenVerwijderenEen lichtje brandend houden in het duister is toch heel belangrijk voor ieder van ons.
Ja, mam logboek, inderdaad veel tinten zwart en grijs en zo... maar straks wordt alles weer gewoon kleurrijk...
Verwijderen