woensdag 16 januari 2019

Dag 112 Vederlicht

Gepluimd


Er zijn van die dagen
waarop ik vederlicht uit mijn bedje spring.
Die dagen waarop ik alle muizenissen vergeet,
of zelfs niet waarneem, of gewaar ben.
De nacht heeft me kleurrijk getooid.
Ik bruis en sprankel van rood, geel en oranje...
Ieder stapje dat ik verder zet in de dag,
tilt me omhoog,
alsof ik als lucht ben,
zo licht, zo helder en opgewekt kan ik weer diep ademen.
Los van de zwaarte-kracht.
Ja, zo voel ik me vandaag.
Ik voel me gelukkig en vrij.
Het vederbos waarin ik zalig wakker werd,
is zacht, en warm, en donzig...
Het zit vol tederheid en schoonheid.
Het is bekoorlijk en overvloedig.
Het bezit een ongekende magische kracht,
die ik door al mijn aderen en botten voel stromen.
Dit elan geeft kracht.
Het inspireert tot mooiigheid, tot lieflijkheid...
Het voedt.
En dat was nou net wat ik vandaag broodnodig had.
Ik steek alvast nog een pluimpje op mijn hoed,
of eentje in mijn haar...
Ik stuur een pluimpje in jouw richting.
Een fijne dag nog...

💗



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Redding nabij

Onbeholpen Chanelleke was alweer de reddende engel. Met haar aanhoudende geblaf trok ze mijn aandacht. Ik vond een vogeltje. Ik w...