Dag 115 Innerlijk landschap

Abstract

Zoals het gaat met creatief experimenteren,
stopt het niet bij één poging.
Op zoek naar een andere insteek dus.
Andere inkt, andere kleuren, andere manier van werken.
Dat levert een ander plaatje op.
Ik noem dit een innerlijk landschap.
Terwijl ik kleuren in water neerleg op het papier,
en met het penseel dansend over het blad beweeg,
flitsen er heel wat vluchtige gedachten door mijn hoofd.
Ik sta daar niet bij stil.
Ik laat ze gewoon gaan.
Ze passeren mijn innerlijk geestesoog, die ze samenvoegt
en bundelt in spatten van kleur,
in bibberingskes, en vloeiende samenlopende tonen.
Het klinkt als een symfonie in kleur.
Als ik goed luister, aandachtig ben, kan ik het horen.
En toch lijkt het experiment me te brengen,
waar ik altijd lijk te arriveren...
Ik zie weer een karakterkop.
Het lijkt wel een jongetje, met een blauwe puntneus en kroezelig haar.
Ik weet niet of jij dat kan zien.
Ik heb daar geen moeite mee, wellicht komt dat door mijn ongeremde fantasie.
Hoe dan ook...
natuurlijk heeft ook die jongen zijn verhaal...
Dat ontvouwt zich wel vanzelf.
Op een dag sta ik op,
met zijn verhaal in mijn hoofd...
Knuffeltje...

💗