Dag 100 Een beetje feest

Een patchwork van 100

Op deze honderdste dag bloggen,
heb ik me qua beeld een klein beetje laten gaan.
Wat primitief en misschien onnozel,
heb ik vakjes gekleurd, met alle stiften in mijn doos.
Dat mag, op zo'n dag, vind ik.

Wat is het allemaal heel snel gegaan...
Toen ik eind september, na wat zoeken op layout en vormgeving,
en onkundig aan dit blogavontuur begon, wist ik niet wat het zou worden.
Het moest zeker iets creatiefs zijn.
Schilderen, tekenen en schrijven... dat zit in mijn hoofd, in mijn ziel en mijn hele lichaam, dus daar ontstond de naam 'het creatief paradijsje'.
Oef, de naam creatiefparadijsje.blogspot.com, bestond nog niet.
Gelukkig maar, want ik had geen alternatief in mijn mouw zitten.
Daarna heb ik even rondgelopen als een kip zonder kop, eer ik de moed had verzameld om op 27 september 2018 voor de eerste keer op de 'publiceer-knop' te drukken.
De eerste keer, altijd spannend, verrassend, en wat beangstigend... 
het blijft dan ook een sprong in het diepe onbekende.
Vandaag sta ik honderd blogposts verder.
Ik heb mijn weg gevonden.
Niet dat ik alle technische details ken hoor... zeker niet.
Maar goed, het lukt best.

In de tijd dat ik bezig ben hiermee, gebeurt van alles.
De ene dag is de andere niet.
Er gebeurden dingen met mensen waarom ik geef, en met mezelf.
Ik dein ook mee op het ritme van de tijd.
Soms gaat alles vanzelf.
Soms werkt er het een en ander tegen.
Soms gaan er emoties in de weg zitten.
Soms sijpelt mijn eigen verdriet of vreugde in een beeld of een tekst.
En soms geeft dat net de aanzet om iets te verwerken of om verder te komen.

Ik schrijf al heel lang, voor mezelf.
Maar dat is net iets anders dan schrijven en gelezen worden.
Het geeft hoe dan ook een kwetsbaarheid,
of het nu over mezelf gaat, of een verzonnen verhaaltje is, of een melange van alles.
Er zijn momenten van twijfel.
En momenten van zekerheid.
De slingerbeweging van het leven,
daar ontsnap ik niet aan.
Ik bedank je, lezer, voor de voorbije honderd dagen.
Ik moet nu gaan,
op weg naar morgen.

Merci
Tot morgen?

💚