Dag 106 Klimmen!

Doe maar

Een beetje ontredderd en vertwijfeld sta ik in dit bevreemdende landschap.
Alles lijkt hetzelfde, waar ik ook kijk.
Omhoog.
Omlaag.
Alles eender.
Blauwe heuveltjes alom.
Zou het wel de moeite lonen me te verplaatsen.
Zou ik de inspanning doen om hogerop te geraken,
in een klim die zoveel onvoorspelbaarheid inhoudt?
Het zou kunnen dat daarboven meer licht zit,
dan waar ik nu sta.
Het wordt vast een vermoeiende klim.
En geen enkele zekerheid dat het verderop anders is.
Blijven waar ik ben,
nou,
dat lijkt ook een beetje zinloos,
als ik eerlijk ben.
Mijn nieuwsgierigheid brengt me toch in beweging.
Ik wil weten of er een uitweg is.
Weg van de blues...
Want da's veel te eentonig.
Ik zal 't maar doen.
Ik zie wel waar ik uitkom.

💙