woensdag 6 maart 2019

Dag 156 Jeugdig

Ooit


Ik behoorde in een nu al redelijk ver verleden, vind ik zelf, ook tot de jeugd.
Stilaan schuift het treintje van de tijd natuurlijk verder,
en begint de derde jeugd te lonken.
Ik ben maar zo oud als ik me voel... dus bij momenten ben ik erg jong...
In 'mijn tijd' liep ik behoorlijk in de pas, denk ik.
Heel voorzichtig. Bang en verlegen...
Schrik om iets verkeerd te doen.
'Zwijgt en pakt voedsel', zei mijn pappie vaak... 
En zwijgen als grote mensen spreken, ook niet tegenspreken...
Er is wel wat veranderd,
gelukkig maar...
Ik zie nu een jeugd die heel mondig is...
té mondig, volgens sommigen.
Iedere generatie jongeren heeft zijn eigen taal.
Nu worden ze aangemoedigd om een mening te hebben,
en om daar duidelijk voor op te komen.
Ze springen op de barricades voor het klimaat.
Ze willen veel oplossen.
Ze willen veel.
Heel veel.
Op korte tijd.
Mijn blik glijdt over de tijdsas tussen mijn vroeger en hun nu...
Als ik deze zin herlees, lijkt het alsof het een gevecht tussen generaties is.
Wij tegen zij, zo klinkt het ook, terwijl ik het niet zo bedoel.
Maar er zit zo'n groot verschil op, dat ik er een beetje bang van word.
Verandering willen ten goede,
het is een mooi en prachtig streven...
Verandering kost vooral tijd.
En haastig te werk gaan... niet zo'n goed idee...
Over dringende zaken moet worden nagedacht...
Actie is nodig, doordacht...
dan blijft het niet bij grote slogans...
Er is veel om over na te denken.
Wat kan ik zelf doen?
Da's mijn vraag, van vandaag...

💚



4 opmerkingen:

  1. Het werd een zware meditatie...
    Het leven van 'mijn leven'...Soms zo dubbel en soms zo moeilijk te begrijpen...Mensen spreken over hoe goed of/en hoe slecht de tijd van 'vroeger' was. Automatisch volgt een vergelijk met de tijd van 'nu'. Eerlijk, uit de tijd van toen zijn er dingen die beter aanvoelen dan dingen van nu. Of zijn dat zekerheden? Er zijn ook dingen van vroeger die ik niet begreep en wsl. ook nooit zal begrijpen. Zijn dat de onzekerheden van het leven?....Elk leven heeft zijn pro en zijn contra...Wat geweest is moest zo zijn en is voorbij(?). Wat is dat is, en wat nog komen zal blijft nog een spannend geheim. Op dit moment denk ik aan al mijn geliefden uit 'vroeger' die nu niet meer tastbaar aanwezig zijn...Dikke merci allemaal! Ooit zal alles duidelijk worden.
    Gewoon goed doen ..mag dat mijn antwoord zijn?
    Het goeie indachtig blijven ?...
    Was toen dan toch beter dan nu?
    Bedankt voor de bezinning van vandaag.
    Van harte een 'GOEIE dag'!
    Phil

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, Phil, gewoon goed doen, ik denk dat we daar het verst mee geraken en zelf ook gelukkig van worden.
      Zo blijf ik het toch proberen...

      Verwijderen
  2. goed doen en er rekening mee houden dat je niet voor iedereen goed kan doen ....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, natuurlijk... dat laatste is ook waar... ❤️

    BeantwoordenVerwijderen

Redding nabij

Onbeholpen Chanelleke was alweer de reddende engel. Met haar aanhoudende geblaf trok ze mijn aandacht. Ik vond een vogeltje. Ik w...