Dag 158 Vreemde wereld - deel 1

Schepping

Het is een moeizame dag geworden, gisteren... 
Daar zit alweer het weer voor iets tussen, natuurlijk. En de nachten die eraan vooraf gingen ook... Een opstoot van artrose, die me heel veel pijn, onder andere in mijn handen bezorgt, baart me zorgen. 
Omdat ik wel bezig wil zijn in mijn creatief paradijsje, maar denk, dat ik wat dan ook,
enkel maar zou kunnen verknoeien, neem ik een oude kalender, 
een boek van in 1991. Ik begin.

Gewoon vlekken maken... Dat lukt aardig. Het is een dubbel blad. 
Wat hierboven staat is de linkerkant. 
Het lijkt wel een scheppingsverhaal. Vreemde wezens onder water, en nog meer erboven... Geen van hen weet wie ze zijn. 
Geen van hen weet wat ze worden... Blijven ze onder het oppervlak, of evolueren ze naar iets wat op vaste grond kan leven, of kan zweven in de lucht... 
Het is een bijzonder allegaartje. 
Sommige lijken lelijk... 
Voor andere kan ik wel sympathie opbrengen. Het is maar hoe ik het bekijk. 
Er zit beweging in. 
Zoals het nu eenmaal gaat met al wat leeft, heeft elk wezentje wel iets te vertellen.

De rechtse lijkt een beetje boos. Is wat hevig. Ik kan hem wel begrijpen. Hij gaat niet akkoord met de situatie, dat wil hij duidelijk maken.
De linkse, met het grote oog, is op het eerste zicht niet te vertrouwen, en toch heeft hij een vriendelijke trek rond zijn mond.

Voor de onderwaterwezens is veel onduidelijk. 
Ze hebben er ook geen idee van hoe het er bovengronds aan toe gaat. 
Daar lijkt iedereen wel op de vlucht geslagen, ook de alpaca.
Voor wat en voor wie... dat weet ik ook niet...
Voelen ze zich misschien bedreigd? 
Staat op de rechterbladzijde van het boek iets wat hen zenuwachtig maakt?
Iets wat hun leven helemaal op zijn kop zet?
Kweenie...
Zouden we daar morgen nog achter komen?
Wie weet?
Fijne vrijdag nog...

💜