Dag 159 Vreemde wereld - deel 2

Schepping

Dit is de rechter bladzijde van de wondere wereld.
Hier is ook heel wat aan de hand, zowel boven de grond als eronder, in het water.
De witte vogel die zijn rug afwendt van een akelig figuur, heeft plaatsgenomen op de eenhoorn, die te vertrouwen lijkt. 
Hij is bereid om zijn vluchtige passagier naar andere oorden te brengen. 
Waar het beter vertoeven is, hopelijk.

Een kwal, die denkt te kunnen vliegen, 
moet nog afwachten waar ze gaat eindigen.
Terwijl het zeepaardje in wording een beetje angstig kijkt naar de overkant... en niet kan begrijpen wat zich daar afspeelt.
Het is me nogal wat... Zelf nog niet volwassen zijn, nog niet volgroeid en al zoveel onduidelijkheid opmerken.
Met zijn sensitiviteit voelt het zelfs wat vijandigheid hier zo onder water... 
Al goed dat het niet in de gaten heeft wat er zich achter zijn rug afspeelt...

Het waterwezentje met de puntige snoet, 
aanziet het allemaal met heel veel verwondering,
en met een gerust hart.
Het is klein, maar dapper...
Het wil niet ontsnappen. 
Waarom vluchten?
Het heeft vertrouwen, het komt vast allemaal goed.
Ieder wezentje heeft zijn eigenheid...
Ieder wezentje is mooi, op zijn eigen manier...
Allemaal zijn ze deeltjes van het grote geheel.
En dat is heel wat.

Koester de verwondering en waardeer ieders eigenheid...
dat is zijn leuze...
Niet slecht voor zo'n klein schakeltje in het grote geheel toch?

Fijne zaterdag...

💜